Thans Performance is de eenmanszaak die ik, Jo-An Westerveld, heb opgericht. Je zou dus kunnen zeggen dat ik Thans Performance ben. En wie ben ik dan? Waar komt mijn fascinatie met Dans, Theater, Poëzie, lesgeven, coachen, maken en performen vandaan? Hoe en waar heb ik mijn vak geleerd en mijn talenten leren ontwikkelen? Wat houdt mij bezig? Wat vind ik belangrijk en wat heb ik te vertellen? Je leest het hier!
De jonge jaren
Al van kinds of aan heb ik altijd gedanst, geïmproviseerd en choreografieën gemaakt. Ik was als kind graag in beweging; buiten, rennen, ravotten en bomen klimmen. Maar ook binnen was ik zeer energiek; nog voor mijn bord op was danste ik al weer de hele kamer door! Ook was ik vaak heel creatief bezig en ook het willen overdragen van vaardigheden en kennis heeft altijd in mij gezeten; als ik niet tekende,knutselde, muziek luisterde of danste, dan speelde ik schooltje, in mijn eentje, en dan was ik natuurlijk de juf! Of ik vertelde verhalen aan mijn knuffels.
Toen ik zes was wist ik al dat ik wilde dansen, maar in mijn woonplaats waren toen nog geen lessen voor jonge kinderen. Mijn ouders hebben mij toen laten turnen maar oh nee! Dat was niet wat mijn lijf en mijn hart doen wilden. Voor het jaarlijkse optreden van de turnvereniging was ik doodsbang en zo wachtte ik op de verlossing; 7 jaar, ballet!
Meteen deed ik mee aan de choreografiewedstrijd met mijn zus en voor dit optreden was, in tegenstrijd met het turnen, geen spoortje angst te bekennen. Dans dus. Dat was het.
Toch kwam ik er snel achter dat al dat precieze oefenen van ballet ook niet zo mijn ding was. Ik wilde zelf dansen maken, mijn eigen bewegingen bedenken! Zo wist ik dat ik choreografe wilde worden en deed ik altijd gepassioneerd mee aan de tweejaarlijkse choreografie wedstrijden. Mijn interesse in het maken van dans verdween gedurende mijn hele kindertijd niet, maar er kwam wel iets bij: theater! Toneelspelen vond ik heerlijk en vooral in combinatie met dans en muziek. Tegen het eind van de havo wist ik dan ook wat ik wilde worden: choreograaf en theatermaker, fysiek en dans- theater!
De leerschool
Ik volgde een jaar lang de opleiding Docent Drama aan ArtEZ en ontdekte daar dat ik zeker theater wilde maken maar dat de competitieve academische wereld met haar vaste regeltjes niet zo mijn plek was en dat ik het op mijn eigen manier wilde doen. Met de academie ben ik gestopt, maar met theater maken, bewegen en dansen nooit. En dat zal ik ook niet doen! Ik ben mij blijven ontwikkelen op gebied van dans en performance en ontdekte steeds meer mijn weg in de wereld van Improvisatie, Expressie en Movement Research. Daarin voelde ik mij als beweger, performer en maker eindelijk helemaal thuis. Zo ben ik Docent Dans Expressie gaan studeren in Amsterdam. Ondertussen ben ik daar afgestudeerd, heb ik verschillende voorstellingen en performances gemaakt en gedanst en ben ik mij via trainingen, projecten en en workshops nog altijd aan het ontwikkelen en verdiepen als performer, maker en docent.
De beweegredenen
Of ik nu lesgeef, theater, dans, poëzie of beelden op papier maak.. Alleen of met een groep. Omdat ik zelf iets te vertellen heb of omdat ik ruimte wil bieden aan de verhalen van anderen en deze wil helpen verbeelden..
Altijd gaat het er voor mij om dat we ons blijven verbinden met datgene we door het opgroeien en volwassen worden vaak ontleerd lijken te zijn: open staan voor elkaar en de wereld, onbevangen zijn, dromen en creëren.
We leren in onze kindertijd al vroeg allerlei dingen die misschien behulpzaam zijn bij het opvoeden en opgroeien maar die ons in ons verdere leven ook flink in de weg kunnen zitten. Allerlei zaken die we denken te moeten en horen te doen weerhouden ons er soms van om te zijn wie wie we zijn en te doen wat we echt willen doen. We leren ook veel zogenaamde waarheden; over onszelf, over anderen, over de wereld. Soms kunnen we door al die aangenomen waarheden niet meer zo goed zien wat er op dit moment eigenlijk werkelijk is. Dan is het tijd om te ontleren wat we aangeleerd hebben en aan te leren wat we ontleerd waren.
In het werk dat ik maak wil ik spelen, onbevangen zijn en creëren, waarheden omkeren en droomwerelden waarmaken. Ik wil laten zien wat er gebeurt als we onszelf vastzetten, niet echt kijken naar de wereld om ons heen en niet open en eerlijk contact maken met anderen. Ik wil mensen laten ervaren wat er gebeurt als we dat alles wél doen en ik wil samenwerken met iedereen die vind dat er altijd wat moois te ervaren en te maken valt.
Ook al ben ik een volwassen mens, ik zal altijd blijven spelen. De wereld is mijn speeltuin en iedereen mag mee doen. Als je maar écht durft te kijken..